woensdag 11 mei 2011

Woensdag 11 mei

Nadat ik maandag toch weer last had van slapende voeten nu eens naar het zitje gekeken en bedacht om het met een paar strategisch geplaatste repen schuim op te hogen.

2 van die blauwe schuimblokken eronder van 2cm dik, gelijk het zitje iets naar achteren vastgeklemd en geprobeerd of dit scheelde. Ik denk zelf namelijk dat de bolling in het zitje iets te klein is voor mijn achterwerk en dat daardoor de doorbloeding niet optimaal is.

Het was lekker weer, zonnig, beetje bewolking en een fris windje zodat het niet te heet was in de wetsuit. In een redelijk rechte lijn vertrokken om mijn 15km rondje Poederoijen eens te doem met de Svalbard, maar richting Aalst begon mijn rechtervoet een beetje te tintelen, een tijd later het hele rechterbeen en een tijd daarna mijn linkerbeen. Ik denk zelf dat er iets drukt aan de rechterkant en dat daardoor de boel misgaat.

Ik was inmiddels bij het pontje van Veen en heb daarna het eerstvolgende strandje uitgezocht om te stoppen, ik kon letterlijk niet meer op mijn benen staan. Daar even op de kano gezeten en toen wat rondgelopen en weer eens kritisch naar de rugband gekeken, die ik na maandag weer iets strakker had gezet. Er loopt een touwtje vanuit de heupsteun naar de rugband, misschien snijt die in mijn been? Iets in hoogte en lengte verstelt en toen maar weer terug met een nog ietwat onprettig gevoel in benen en kont.

Maar eens afgeslagen de sloot in bij Veen achter een aantal huizen langs. Dat was wel leuk, maar door de langdurige droogte staat alles laag en die sloot was bijna niet te doen. Helemaal naar het eind kon ik niet, want ik liep bijna vast in de blubber. Met moeite gedraaid en weer verder terug. Het tintelende gevoel kwam niet zo snel terug als ik had verwacht. Tegenover restaurant de Fuik nog even gestopt, want ik kreeg een zere kont, ondanks het zachte schuimzitje! Hier de blauwe hardschuimen verhogingsstrips wat verder naar voren en dichter bij elkaar onder het zitje verschoven en volgens mij begint het nu ergens op te lijken.

Snel het water in, want er kwam een mooie vierkante bak met een kraan aan met een mooie golf opzij. Vlakbij me, liet dit schip de snelheid terugvallen en bleef achter me had ik het idee. Ik wat verder opzij en bijna gestopt en toen leuk met de wat kleinere golf kunnen spelen. Geeft toch een mooie snelheidskick toen ik uiteindelijk op de laatste golf toch een stukje kon surfen. Waarom de bak snelheid minderde werd me vrij snel duidelijk, want vanaf het schip gebaarden ze naar me dat ze bij Wijk aan de kant gingen liggen. Even achterblijven dus en uiteindelijk nadat de boot stopte nog mooi met de laatste rollers mee vooruit.

Ik had nu totaal geen last meer van slapende of tintelende voeten en benen, dus maar weer eventjes het haventje in voor wat gedraai rond de afmeer palen. Daarna nog een rondej om het schip gedraaid en met een volgend vrachtschip proberen meet te surfen. Deze boot ging net iets te langzaam en gaf bijna geen golven, dus dat ging helaas niet door.

Wel met een lekker gevoel afgesloten dat ik misschien nu de oorzaak van de afknelling te pakken heb. Is nog niet zeker, maar het lijkt er dus op dat de ondersteuning die ik nu recht onder mijn billen geef ervoor zorgt dat de randen iets naar beneden kunnen buigen en zo de doorbloeding niet verstoren. Hoop ik!

Kaartje van deze middag:

2011-05-11 14:14 weergeven op een grotere kaart

Maandag 9 mei

Een hele week flink verkouden/lichte griep gehad en deze maandag begon ik een klein beetje op te knappen. Ik was een beetje aan het twijfelen of ik zou gaan, maar dacht dat een beetje frisse lucht waarschijnlijk geen kwaad kon. En inderdaad, een beetje licht in het hoofd, dus voorzichtjes aan een uurtje gekanoëd, maar wel lekker.
De voetenbuis is een stukje lekkerder dan de steuntjes, ik kan nu de voeten wat meer verplaatsen en voor rechtuit peddelen is het nu lekkerder om de voeten iets in het midden en de knieën wat omhoog te hebben.
Ik kreeg alleen wel weer een beetje slapende benen, dus een kort stopje gemaakt en de rugband heel los gezet, daarna ging het wel beter, maar de steun in de rug was niet optimaal. Nog even knutselen dus....
Lekker een beetje geslalomd en bochtjes gedraaid in het haventje en om wat boeien heen. Na een uurtje toch wel redelijk voldaan weer gestopt.

2011-05-09 13:49 weergeven op een grotere kaart

maandag 2 mei 2011

To sit or not to sit

Deze blogpost is opgesplitst uit de vorige post en stond in eerste instantie daarbij.

Nadat ik de vorige keer weer heel snel ontzettende slapende voeten en daarna slapende/verkrampte benen kreeg heb ik in de dagen daarna wat na zitten denken over een oplossing en ook op internet aan het zoeken geweest naar verhalen van mensen die ook last hadden van kramp/slapede benen (met JR voetensteuntjes). Ik kwam wel wat problemen tegen en als oorzaak werd soms genoemd o.a. te laag zitten en een schuimzitje bijvoorbeeld. Laat ik daar nou net deze kano op hebben uitgezocht, met een mooi op de bodem geplaatst schuimzitje. Maar of dat de oorzaak is betwijfel ik, het zou kunnen doordat je op een schuimzitje vast zit en op een poly zitje wat meer schuift, dat daar de doorbloeding beter van blijft, maar ik zoek het toch eerst bij de voeten en daar kwam ik een mooi stukje van tegen op de zeekajaksite:
To sit or not to sit waarvan ik dus de titel geleend heb.
Die buis over de steunen was een goed idee, want de standaard steuntjes geven maar op een klein gedeelte van de voeten steun. Dus naar de bouwmarkt voor een PVC-pijp, isolatieschuim en tape en toen thuis wat aan het rommelen gegaan met een zaagje:


Dit was met een 75mm buis, die paste mooi over de voetensteuntjes heen, maar niet als ze iets scheef omhoog stonden zoals ze dus op de rails in de kano staan. Dus ik moest terug voor een dikkere buis, de eerstvolgende maat was maar liefst 11cm!
Bekleed met isolatieschuim en tape ziet dat er uiteindelijk zo uit:

De steuntjes zouden misschien een gaatje verder mogen, maar ik kon er niet meer bij, ik zit er nu redelijk strak in. Dat is een mooi uitgangspunt en ik hoop dat dat het verschil maakt.
De rest van de familie heeft er ook vertrouwen in ;-)