Hollandse glorie: Inuit Inua vs VKN Svalbard

Vorige week nog een rondje gevaren met de Inuit Inua. Daar was verder weinig spannends over te melden, maar naar wat nu best eens zou kunnen is dat het laatste rondje met de Inuit geweest.

De reden? Een hele mooie VKN Svalbard. Ik ben al anderhalf jaar op marktplaats aan het speuren naar een mooie Svalbard en omdat dat toen niet lukte en ik een mooie Inua tegenkwam heb ik die gekocht. Een hele mooie degelijke kano met een mooi verhaal erachter, maar ergens bleef ik een beetje verliefd op de Svalbard. Af en toe kwam er eentje voorbij, maar telkens stond de kleur of prijs me niet aan. Nu opeens stonden er vier tegelijk op marktplaats, waarvan de twee aantrekkelijkste (en dichtbij) bij eenzelfde verkoper. Twee mooie gele Svalbards, een volledig geel met een grote kuip, de andere met een witte bodem en een oceaankuip. De laatste had ook een mooi schuimzitje op de bodem en ondanks mijn bedenkingen over de toch wel kleine instap vond ik deze het mooiste en die is het dus geworden.

Een oceaankuip zorgt o.a. voor een beter bootcontact, maar het nadeel is het lastige in en uitstappen. Tot nog toe vertrek ik altijd vanaf strandjes, dus dat is te doen.



Vanwaar de titel 'Hollandse glorie'? Zowel de Inuit Inua als de VKN Svalbard zijn zeker in ons land bekende modellen die hoog aangeschreven staan op het gebied van vaareigenschappen, kwaliteit en afwerking. Zowel de VKN als de Inuit doen kwalitatief met de beste mee. Een andere overeenkomst is dat het helaas voorbije, maar nog niet vergane glorie is. Door verschillende redenen zijn Kanowerf Arnemuiden (Inuit) en Kanocentrum De Biesbosch (VKN) al een poos gestopt met bouwen. Allebei de kano's zijn van ongeveer hetzelfde bouwjaar, hebben dezelfde lengte, bijna dezelfde breedte, de Inuit 54cm en de Svalbard 55 en het gewicht zou 1 kilo moeten schelen in het voordeel van de Svalbard.
Veel overeenkomsten dus, maar ook wel verschillen.
Op de foto's niet echt zichtbaar, maar in het echt goed te zien, zeker na een blik in de luiken; in de Inuit passen heel wat litertjes meer bagage.


De Inuit staat bekend om de karakteristieke eigenschap dat de volledige lengte gebruikt word in het water. Dit zorgt voor een mooie snelheid en door de scherpe boeg en de lichte V-vorm van de bodem voor een koersvastheid die lastiger te doorbreken is dan de Svalbard die een wat traditionelere lijn heeft met een omhoogstande boeg en een bijna vlakke bodem in het midden. Ook heeft de Svalbard en wat hardere 'wangen'. De Inuit is makkelijk te herkennen aan de waterlijn en de omhoogstaande puntjes, de Svalbard heeft als opvallend kenmerk, de '3-hoekige vorm van het dek'.
Op foto's twijfelde ik soms of ik het wel leuk of apart (beetje hoekige jaren '80 zeg maar) moest vinden, maar in het echt is het zeker in deze kleurstelling een plaatje.

Ik ben er weer blij mee en hoop veel vaarplezier te gaan beleven. De Inuit staat helaas te koop, aangezien deze kano's net iets te groot zijn om in een hoekje te schuiven. Jammer, maar ik zal er met veel plezier aan terug denken.